برادران رایت که اولین رکورد را در سال ۱۹۰۳ و ۱۹۰۴ در آمریکا داشتند؛ این دو برادر می‌دانستند که برای پرواز نیاز به ابزاری برای اندازه گیری زمان دارند و کمپانی Vacheron Constantin ساعتی به سفارش آنان طراحی کرد ساعتی که در واقع یک ساعت جیبی بود و قابلیت اتصال بند را داشت از مهم‌ترین ویژگی‌های این ساعت می‌توان به پیچ کوک بزرگ، عقربه‌های خوانا و اعداد Arabic اشاره کرد.
در آن دوره رقابت جالبی در دنیا بر سر اولین پرواز‌ها بوده برادران رایت در آمریکا و خلبان برزیلی یعنی Alberto Santos Dumont هم در اروپا مشغول انجام اولین پرواز‌های خود بودند!

در سال ۱۹۰۶ سانتوس پرواز خود را زیر نظر Fédération Aéronautique International انجام داد؛ سانتوس ایده جالبی برای ساعت‌های خلبانان داشت چرا که در آن زمان بیشتر استفاده از ساعت‌های جیبی معمول بود و ایده خود یعنی داشتن ساعت مچی را در سال ۱۹۰۴ به دوست خود Louis Cartier انتقال داد و اینگونه بود که اولین ساعت مچی و اولین ساعت مچی با تولید تعداد بالا در جهان متولد شد البته ساعت Santos Dumont در سال ۱۹۱۱ به طور عمومی قابل دسترس بود.

از طرف دیگر خلبان دیگری در دنیا وجود داشت شخصی که یکی از پدران علوم هوانوردی شناخته می‌شود؛  Louis Blériot فرانسوی برای اولین بار از کانال مانش در سال ۱۹۰۹ پرواز کرد و همراه خود ساعت خلبانی زنیت را داشت و همیشه در پرواز‌هایش از زنیت استفاده می‌کرده ساعت زنیتی که گفته می‌شود پایه گذار طراحی ساعت‌های خلبانی بوده، عقربه‌های Cathedral؛ پیچ کوک بزرگ و نشانگرهایی که دارای مواد روشنایی بودند مواردی که امروزه نیز در ساعت‌های خلبانی مشاهده می‌شوند.



به همین منظور زنیت در بین فرانسوی‌ها و ساعت‌های خلبانی شهرت بسیاری پیدا کرد و در آستانه جنگ جهانی دوم ساعت Montre ďAèronef Type 20 توسط نیروی هوایی فرانسه مورد استفاده قرار گرفت.
در بخش اول به دنیای اولین‌های خلبانی پرداختیم و در این بخش به جنگ جهانی اول سفر می‌کنیم زمانی که دنیای ساعت به توسعه ساعت‌های مچی و جیبی می‌پرداخت.

دو نمونه بارز ساعت‌های جیبی و خلبانی آن زمان Mark IV.A و Mark V بودند که ارتش بریتانیا سری اول را در سال ۱۹۱۴ و سری دوم را در سال ۱۹۱۶ سفارش داد؛ قبل از اینکه به دنیای این ساعت‌ها بپردازیم بد نیست کمی در رابطه با نیروی هوایی بریتانیا بدانیم!

یکان پروازی پادشاهی بریتانیا (RFC) بال پروازی ارتش بریتانیا در قبل و در اواخر جنگ جهانی اول بود تا اینکه با خدمات نیروی هوایی بریتانیا (RNAS) در اواخر جنگ جهانی ادغام شد و در نهایت نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF) تشکیل شد.
ساعت‌های جیبی Mark IV.A عمدتا توسط کمپانی Smiths تولید می‌شدند و ساعت‌های جیبی Mark V توسط امگا، زنیت و ... .


برخی از این ساعت‌ها بی نام و نشان بودند و فقط روی صفحه‌های آن‌ها ریتیلر‌هایی که توزیع می‌کردند حک شده بودند و حتی موومنت‌ آن‌ها بدون نام و امضایی بود!
این ساعت‌ها دارای توان ذخیره انرژی به مدت ۳۰ ساعت و ۸ روزخ بودند و دو نیروی هوایی که در بالا ذکر شد تقریبا ساعت‌هایشان یکسان بود اما معمولا نیروی‌های RNAS از مدل‌های ۸ روزه استفاده می‌کردند که برای پرواز‌های طولانی مدت طراحی شده بود.

یکی از نکات جالب توجه ساعت‌های نظامی وجود امضای خاص پشت قاب آن‌هاست که در واقع نشان دهنده نیرو‌ها بود و نیروی هوایی بریتانیا از نماد A بزرگ و یک پیکان رو به بالا استفاده می‌کرد از طریق این علائم هم در گذشته و هم الان ساعت و نیروهایی که آن‌ها را استفاده می‌کردند تشخیص می‌دادند.

جنگ جهانی اول و ساعت‌های خلبانی مهم آن زمان میپردازیم و در بخش سوم به فاصله بین دو جنگ جهانی سفری خواهیم داشت زمانی که دیگر علم هوانوردی عجیب و پرواز دست نیافتنی نبود و تعداد خلبانان بسیار زیاد شده بود و هواپیماها نقش مهمی در زندگی مردم داشتند و خلبانان بسیار در تلاش بودند تا ابزار‌های مرتبط با هوانوردی را بهبود و گسترش دهند از جمله ساعت‌ها!

در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ میلادی هواپیماها به فرهنگ تبدیل شده بودند و سال ۱۹۲۷ خلبان معروف آقای Charles Linbergh اولین پرواز انفرادی بین دو قاره را در طول زمان ۳۳ ساعت و ۳۰ دقیقه از نیویورک تا Le Bourget فرانسه ثبت کرد و سبب شهرت جهانی وی شد شهرتی که برای او بسیار تلخ بود چرا که بعد‌ها دشمنان او کودکش را ربودند و به قتل رساندند.


ساعت‌ها در آن زمان به ندرت دارای مکانیزم Stop-Seconds بودند و اختلاف محاسباتی چند ثانیه‌ای می‌توانست منجر به انحراف چند مایلی از مسیر باشد کاپیتان و ملوان بزرگ PVH Weems موفق به اختراعی در جهت یابی شده بود که در نهایت در سال ۱۹۲۹ با کمک لونژین و Wittnauer ساعت مچی را طراحی کردند که دارای یک دیسک قابل چرخان در صفحه بود که اجازه همگام سازی آن با عقربه ثانیه شمار را که خلبان از طریق سیگنال رادیویی زمان دریافت می‌کرد را می‌داد که بعد‌ها ساعت‌هایی با بزل قابل چرخش با همین ویژگی ساخته شدند.
سپس Lindbergh این اختراع را بهبود بخشید و به کمک لونژین ساعت Hour Angle را خلق کردند که خلبان می‌توانست به کمک آن زاویه ساعتی را محاسبه کند و دیگر خلبانان چالش دشواری برای محاسبه موقعیت خود نداشتند.

لازم به ذکر است که خود این ساعت‌ها نیاز به مقالات جداگانه‌ای برای توصیف دارند و در این مقالات فقط سعی به گفتن داستان کلی آن‌ها را دارم.